آیا بشر ها اندر کما شنوایی خويشتن را پيدا كردن دست میدهند

آیا ناس ها در کما شنوایی خويشتن را از دست میدهند گفته می شود شنوایی تو میان قواي مدركه پنج گانه، آخرین حسی است که دوباره به دست آوردن کار می افتد. فايده همین دلیل تحقیقات زیادی شوربا محوریت تاثیر ادراك شنوایی بغل میزان هوشیاری بیماران اندر کما اعمال شده است. در وافراً و به ندرت این مطالعات، نتایج آرم می دهند که بیمار درون حالت کما، انتساب به محرک های شنیداری پاداش فیزیولوژیک می دهد. همچنین تو این تحقیقات بیماران ارتباط به صوت های مانوس واکنش بیش تری علامت داده اند. دوباره به دست آوردن طرفی، مانعی برای تحریک حس شنوایی تو بیمار حيات ندارد. اما سوال جريان ای که مورد بحث موردتوجه طرح شده می شود این است که آیا تمامو جزئي ی بیمارانی که اندر حالت کما هستند از قابليت اقتدار شنوایی برخوردارند؟ تصوری که دوباره به دست آوردن کما در خاطره ها وجود دارد این است که كلاً ی کسانی که اندر این حالت ايستادگي دارند از سطح هوشیاری یکسانی برخوردارند. حتی بعضا کما و اجل مغزی سكبا هم یکسان پنداشته می شوند. این تصورات خطيئه است؛ کما، مهلت مغزی بي آلايشي زندگی نباتی هيئت نهج وجد های مختلفی هستند بي آلايشي میزان هوشیاری و حدس بازگشت فرد داخل هر یک، غير است. کما حالتی پيدا كردن ناهوشیاری است که در رد ضربه مغزی یا درون نتیجه ی پیش روی یک بیماری، تا مدتی روي صورت پایدار بقيه یابد. به اعلان خبرنگار سایت پزشکان عاري و با مرز، اكثراً کسانی که فايده کما می گونه بیش از چهار هفته داخل این چگونگي باقی نمی مانند. بعضی دوباره يافتن و گم كردن بیماران پس پيدا كردن این وضع جنبه ممکن است ضلع سود سمت زندگی نباتی پیش بروند تزكيه پس از آن، امنيت خود را لخته یابند. به متناسب کلی هشت هيئت نهج وجد غیر عادی تو هوشیاری تو پی آسیب مغزی فايده وجود می آید؛ گیجی، فصيح آشفتگی، بهت، کما، مورد نباتی، مورد نباتی پایدار، مورد هوشیاری حداقل، نشانگان و اجل مغزی. در بعد طبيعت کما، داخله تحصيلات عالي حوزوي هوشیاری خويشاوندي به پاداش بیمار روي محرک لا تعیین می شود. افتراق کما با مرگ مغزی درون این است که فردی که تو کماست این طالع را دارد که فراز زندگی عادی بازگردد، تو این وضعيت مغز هستن و عدم است وليك هوشیاری ندارد. ضلع سود همین دلیل بیمار بي نیاز به ابزار اکسیژن تنفس می کند. وليك هنگامی که مهلت مغزی رخ می دهد، بي همال تنها سكبا استفاده از عضو تنفس طالع زندگی دارد. اندر این حالت، ظاهر اصل زنده است و وا استفاده پيدا كردن اکسیژن فعالیت می کند؛ اما به دلیل انقراض زنده بي پروايي كردن مغز، بیمار شانسی برای بازگرداني به زندگی ندارد. در این حالت، عاطفه حساسيت شنوایی نیز کار نمی کند. چرا که دریافت پیام های شنیداری باز يافتن طریق بذر امکان پذیر است. درک تزكيه دریافت شنیداری درمورد ی بیمارانی که اندر حالت کما هستند متفاوت است. بیمار تو این بعد طبيعت حس شنیداری اش را از دست نمی دهد، ولي ممکن است ضلع سود تحریک این حس ثواب ندهد. جهت دیدن ما بقی نوشته های من به سایت مطالب بهداشتی مراجعه نمایید